Luca Toni, Bayern Münih'ten ayrılmak istiyor. Teknik Direktör Louis van Gaal ile arasındaki ilişkiye kötü diyemeyiz cünkü bir ilişki yok ortada. Konuşmuyorlar, iletişim kurmuyorlar. Toni devre arasında İtalya'ya dönmek için gün sayıyor. Hannover 96 deplasmanında kadroya girmesi herkesi şaşırttı ama maç öncesi ve devre arasında hiç ısınmaması, alaycı hareketleri biraz da olsa Galatasaray'ın eski belalisi Lincoln'u hatırlatmadı değil...
Sezon başında Galatasaray ve Fenerbahçe galibiyet serileri yakalarken, Beşiktaş gol bulmakta bile zorluk çekiyor, bunun sonucunda galibiyet almakta zorlanıyordu. Şimdi görüntü değişti. Galatasaray ve Fenerbahçe yokları oynuyor, Beşiktaş 8'de 8 yaparak 24 puan topladı ve lidere nefesini hissettirmeye başladı. Bu gidişle Beşiktaş'ın devreyi lider kapatması süpriz olmaz. Peki ne değişti de Beşiktaş puan kaybetmez oldu son haftalarda. Futbolunda aşırı bir düzelmenin olduğunu söyleyemeyiz. Rahatlıkla söyleyebileceğimiz başka konular var; Mustafa Denizli'nin takımıyla daha az oynaması ve bazı oyunculara güvenmeye başlaması takıma olumlu şekilde yansıdı. Diğer bir konu ise Beşiktaş'ın yendiği 8 rakibin de Ankaraspor boşluklarından dolayı Beşiktaş maçları önceleri uzun bir süre maç yapmaması. Bunun ne derece avantaj yada dezavantaj olduğunu tartışmıyorum ancak istatistikler yalan söylemiyor; bay çeken takımların hepsinin Beşiktaş'a yenilmesi kayda değer bir konu. Beşiktaşlılar, bu lig kaosuna neden olan Melih Gökçek ve arkadaşlarına nerdeyse teşekkür etmemiler. Hatta Beşiktaşlıların moda tezahüratıyla ve bununla başlığı da tekrar anlatmış ve hatırlatmış olalım: Başkan olsana Başkan olsana, Melih Gökçek Beşiktaş'a Başkan olsana!
Cumartesi akşamı. Borussia Park. Mönchengladbach. Schalke 04, Borussia Mönchengladbach deplasmanında alacağı bir galibiyetle Lincoln döneminden beri ilk kez liderliğe yükselebilecek ancak Schalke kötü oynayarak haklı bir mağlubiyet alıyor. Maçtan sonra Gladbachlı oyuncular maskotlarıyla birlikte sevinirken, Magath oyuncularına saha içinde maç sonu antrenmanı yaptırıyor. Tribünlerden gelen kahkahalara kulak tıkamak mı? Mümkün değil...
Bayern Münıh'te yeni bir dönem başladı geçtiğimiz günlerde. Uli Hoeness menajerliği bıraktı, hem kulüp derneğinin Başkanı, hemde şirketin Denetleme Kurulu Başkanı oldu. Franz Beckenbauer ise Bayern'deki bütün görevlerinden ayrılarak Onursal Başkan olarak hayatına devam edecek. Bu bilindik ve beklenen gelişmelerin dışında Beckenbauer'i asıl sevindiren başka bir gelişmeyi Bayern Münıh'in patronu Karl-Heinz Rummenigge açıkladı. Futbolu bıraktığında yeterli bir tören yapılmadığı için, Beckenbauer'e futbolu bıraktıktan 32 yıl sonra bir jübile maçı yapılacak. Rakip mi? Rummenigge'nin ifadesi ile "Dünya'nın en başarılı ve en ünlü kulübü" Real Madrid. Maç 2010 yılında Allianz Arena'da oynanacakmış. Jübile problemi yaşayan Galatasaray için hiç de fena durmayan bir yöntem sanki...
Beşiktaş zaferinin yaşandığı saatlerde Bayern Münih kendi evinde ölüm-kalım maçına çıktı. Maccabi Haifa karşısında sadece Şampiyonlar Ligi'nde devam edip edilmemesi değildi konu. Bütün sezonun gidişatı bu maça bağlıydı aslında. Bayern Münih, bu akşam Şampiyonlar Ligi'nden elenseydi, yarın büyük ihtimalle Louis van Gaal, Holldanda'ya oneway uçak biletini alacaktı. Uli Hoeness görevinin son günlerinde yeni bir teknik direktör için arayışlara girecekti. Luca Toni, İtalya'ya dönmekten vazgeçecekti. Ama sakatlıktan yeni çıkan İvica Oliç herşey değiştirdi. Attığı tek gol Bayern'e galibiyet ve derin bir nefes sağladı. Aynı anda Bordeaux'nun, Juventus'u kendi evinde 2-0 yenmesi, Bayern'i sevindirdi, Juventus - Münih finalini sağladı. Bu arada Bordeaux'un iki yıl önce Galatasaray'a yaptığı kıyağın (Panionios galibiyeti) benzerini Bayern'e yapması, kayda değer bir konu. Ancak Bayern bu kıyağı nasıl kullanacağı meçhul. Zayıf Haifa karşısında 90 dakika üstün oynasada, pozisyon bulmakta zorlandı ve yine seyircinin isyanına uğradı. Sakatlıkları devam eden (ve hiç bitmeyen) Arjen Robben ve Franck Ribery ikilisinin eksikliği fazlasıyla hissediliyor. Bu oyuncuların yokluğunda forma şansı yakalayan Hamit Altıntop'un, Leverkusen maçı öncesi ısınırken sakatlanması ve hala düzelememesi hem kendi adına hemde Bayern Münih adına ne kadar şanssız bir sezonun geçtiğine dair önemli bir gösterge.
Bundesliga'da 176 futbolcu sezon sonu serbest kalıyor. Tabii ki bunların aralarından kulüpleri ile yeniden anlaşacak olan isimler olacak ama menajerlerin şimdiden başka kulüpler ile temas halinde olduğunu da tahmin etmek zor değil. Bu 176 futbolcunun arasında bazı kulağa hoş gelen isimler var.
Çocuğa ayıp ediyorum belki, hatta kesin olarak ayıp ediyorumdur. Son yıllarda Galatasaray'ın iyi gitmeyişleri Mehmet Güven çağrışımlarını sağlamıştı bende. Arda ve Aydın'dan daha yetenekli olduğu söylenen, ki bu Arda tarafından da iddia edilmişti, ama yeteneklerini hiçbir zaman göster(e)meyen Mehmet Güven, maçın gidişatı ne olursa olsun Karl-Heinz Feldkamp ve Michael Skibbe'nin oyuncu değişikliklerinde prensiydi. İyi oynadığına şahit olamadık çoğu zaman. Daha ötesi son derece moral bozucu bir futbol oynuyordu - büyük ihtimalle heyecandan. Transferin son günlerinde Galatasaray, Mehmet Güven'i takasta kullanıp gönderirken "kabus bitti" dedik içimizden ama kabus bitmedi. Galatasaray - Manisa maçında bu sefer misafir takımda sonradan oyuna dahil oldu. Yine bir oyuncu değişikliği. Yine Mehmet Güven ve yine sarı kırmızılı takımda bir iyi gitmeyiş. Galatasaray'ın puan kaybından öte kötü oyununu tabii ki Mehmet Güven'e bağlayacak değilim ama zanediyorum ki bugün hala Galatasaray'ın sözleşmeli oyuncusu olsaydı bugünlerde oynama şansı yüksekti. Frank Rijkaard'ın sezon başındaki futbol kalbine hitap, içine Otto Rehhagel kaçmış futbol yorumcularına ters gelen ofansif futbolundan sonra, son birkaç haftada Bülent Korkmaz'ın Galatasaray'ını hatırlatan, skoru bulup üzerine yatan, bir takımı izler olduk. Bunu da Galatasaray'ın iç sahada olsa bile yapamadığını öğrendik artık. Manisa hareketli oyuncularıyla Galatasaray'ın üzerine baskılı geldi. Yaser Yıldız, Galatasaray'da bir maçta bile oynayamadığı hareketli bir futbol oynadı, Ergin Keleş'in Trabzonspor'da Umut ve Gökhan'ın olduğu bir ortamda niye forma şansı bulamadığını sorar olduk, Joshua Simpson'un bir zamanlar niye Almanya'da geleceği parlak oyunculardan biri olduğunu tekrar hatırladık - birde Ayhan Akman'ın gününde olmadığı zaman ne kadar itici bir futbol oynadığını. Galatasaray artık klasikleşmiş fırsat tempe işine girdi yine, liderlik ayağına kadar geldi, Galatasaray "istemem" dedi, 13. hafta da Beşiktaş'a yaradı.
Almanya - Fildişi Sahili maçında foto muhabiri güzel yakalamış, adamın yüzünde hep bir gülücük var...
Nefret ettiğim bir kelimedir aslında. Milat. Türkiye'de herhangi bir olay olur. "Milat olsun" denilir, ertesi gün aynı olay tekrarlanır, hemde "Milat olsun" diyen kişilerin katkılarıyla. Bir ceza kesilir. "Milat olsun". Bir Teknik Direktör kovulur. "Milat olsun". Biri saçlarını kestirir. "Milat olsun". Ama o kadar nefret ettiğim bu beş harflı kelimeyi şimdi ben kullanacağım. Yiğit Sardan'ın istifa etmesi bir milat mı? Olabilir ama bence asıl milat, Sardan'ın yaptığı açıklama ve istifa gerekçeleri. Camia ve kamuoyunun bir "kelle" istediği için bilindik istifalardan biri değil bu, bir insanın kendi doğrularına yakışmayan gelişmelere tepkisi ve kendi prensiplerine aykırı olduğu için alınmış bir kararıdır. Yiğit Sardan'ı, Adnan Polat yönetimindeki dengeyi sağlayan kişilerden biri olarak görmüşümdür her zaman. Galatasaray, bu istifa ile dengeyi kaybeder mi bilemem ama ilk etapta bir sarsıntı yaşayacağına inanıyorum. Basketbol şubesinde yaşanan olayı da hala doğru dürüst anlayabilimiş değilim. Hata demek istemiyorum, çünkü hata bir oyuncu değişikliğinde yapılır yada ne bileyim transferde, vs.. Bu organize bir suçtur, suçun neden işlenildiğini anlamak mümkün değil. Bir suçu birşeyleri elde etmek için işlersiniz, bir hazırlık maçında Cemal Nalga'yı oynatarak ne elde edildi? Hiçbirşey. Mehmet Helvacı "ihraçı düşününmek istemiyorum" diyor. Bence Galatasaray ihracı beklemeden bu sezon için kendi kendine bir karar alıp, Erkek Basketboluna bir paydos demeli. O 5 harfli kelimeyi birdaha kullanacağım; milat olur...
Almanya, İspanya, Rusya ve Türkiye 2008'de yarı final oynayan takımlar oldu. İspanya çok rahat, Almanya'da çok sıkmadan Dünya Kupasına gidiyor. Euro 2008'in iki heyecan veren takımı Türkiye ve Rusya ise Güney Afrika'da yok. Bu şanssızlık mı? Becerisizlik mi? Erken havaya girmek mi? Bence hepsinden biraz var. Yarı finalistlerden bahsetmişken. Guus Hiddink, Rusya'nın elenmesinden sonra büyük ihtimalle ayrılacak. Milli Takım için en kuvvetli adaylarından biridir artık.
Hamit'in, Bayern'deki durumu son haftalarda oldukça kötüydü. Birkaç maç üst üste 90 dakika yedek kaldı, sonra oynadığı ilk maçta kendi kalesine gol attı. Son Schalke maçında 30 dakika oynadı uzun bir zaman sonra. Transfer haberleri aldı başını gidiyor, sadece Türkiye kaynaklı değil, Almanya'da da Galatasaray söylentileri var. Hamit konuyla ilgili dün bazı basın mensupları ile konuştu. Devre arası transferini düşünmüyor. Türkiye'den herhangi bir kulüple görüşmediğini söylüyor. Bayern'de bitecek olan sözleşmesi ile ilgili Mart veya Nisan'da bir karar alacağını söylüyor. Şahsi fikrime göre Hamit'in gönlü Bayern'den yana, Teknik Direktör Louis van Gaal ile arası da söylenildiği kadar kötü olmadığını, hata baya iyi olduğu yönünde beyanatı var. Bayern olmaz ise, hem Bundesliga'da hemde Premier League'de talipliler çıkacaktır. Peki Süperlig transferi? Yine şahsi fikrim: Düşük bir ihtimal...
(Büyük boyutta görmek için resime tıklayın...)
Malum bizim Milli Takım hedefsiz, hocasız ve rakipsiz kalınca, cumartesi akşamı futbol açısından öksüz kaldı. Ümit Milli maçını da canlı veren olmadığı için başka hedeflere yöneldim. Birkaç arkadaş ile yaptığımız "hangi maçı izliyelim" toplantısından "İrish Pub'da İrlanda - Fransa maçı" kararı çıktı. Mekanı da hemen belirledik. Münih'in göbeğindeki "Killians". Rezervasyon için aradığımızda ağır İrlanda aksanı ile Almanca konuşan bir eleman "rezervasyon alamıyoruz, doluyuz ama yinede gelin, belki yer bulursunuz heheh" diye bir "bilgi" aldık. Yapacak birşey yoktu, maçtan bir saat evvel gidersek belki sağlam bir yer kaparız dedik. Sonuç? Evdeki hesap, çarşı dumuru...
Robert Enke'nin intihar ettiği kesinleşti. Veda mektubunda yakınlarından özür diliyor. Alman kalecinin kulübü, eşi ve psikiyatristi az önce bir basın toplantısı düzenledi. Enke uzun zamandır depresiyon geçiriyormuş ancak hastalığını doktoru ve eşi hariç herkesten gizliyormuş. Hastane tedavisini de kesin olarak geri çevirmiş. Psikiyatrin açıklamasına göre İstanbul ve Barcelona maceraları sonrası bu depresiyonlar başlamış, ara ara kesildikten sonra özellikle kızının ölümü ve geçtiğimiz aylarda geçirdiği ve haftalarca ne olduğu belli olmayan hastalığı sonrası tekrar başlamış. Eşi Teresa: "İstanbul ve Barcelona dönemleri sonrası çok zordu. Ama beraber başarabileceğimize inandık. Sonar Lara öldü ve daha çok kenetlendik. Sevgi ile herşeyi başarırız dedik ama başaramadık". En büyük korkusu futboldan kopmakmış. "Futbol ve takım bana güç veriyor" diyormuş her zaman. Eşinin basın toplantısındaki halı gerçekten çok üzücüydü. Hannover takımı bir müddet antrenmana çıkmayacak.
Yalancı bir hüzün değil bu. "Herkes üzülüyor, bende katılayım" üzüntüsü değil. İnsan şahsen tanımadığı, yüzyüze gelmediği, iki kelime konuşmadığı bir insanın ölümüne bu kadar üzülmesi tuhaf belki ama gerçek. Belki de futbolculuk döneminde çok başarılıyken bile çok efendi, çok mütevazi, kısaca insan gibi olması nedeniyle çok sevdik onü. Adam gibi adam diyoruz ya - Robert Enke'den de bahsediyorduk bunu deyince. Ama adam gibi adam dertliydi ama bu derdini kimse yansıtmıyordu. Ölümünden iki ay önce Enke hayatı ile ilgili bunları demiş: "Çok şey yaşadım, hem iş hayatımda hem özel hayatımda. Hayatı biri yönlendiriyor mu bilmiyorum ama bildiğim tek şey; hiç birşeyi değiştiremiyorsunuz. Bir sakatlığı sindirmek zorundasınız, bir mağlubiyeti sindirmek zorundasınız. Hatta doğan çocuğunuzun hasta olup ölmesini bile sindirmelisiniz." Sindirmek istediklerini sindiremedi Enke. 2 yaşında ölen çocuğunun açısını hala yaşıyordu, geçirdiği ve haftalar sonra ne olduğu belli olan hastalığını sindiremedi. Belki de "neden hep ben" dedi kendi kendine Salı akşamı Mercedes marka arabasını bir tren geçidinin yanına park ettikten önce. Hayatına son verdiği tren yolunda yüzlerce adım attıktan önce. Piskolojik tedavi gördüğü ölümünden sonra ortaya çıktı. "Herşeyin üstesinden gelmeye çalışıyordu" diyor Hannover Başkanı Martin Kind. Başarılı olamadı. Robert Enke 32 yaşında kendi yaşamına son verdi ve Almanya'da hayatın akışını değiştirdi. Philipp Lahm'in Bayern yönetimine baş kaldırışı, Joachim Löw'ün Türkiye Milli Takımı'ndan teklif alıp almadığı, Hertha Berlin'deki kriz - bunların hepsi bir çırpıda unutuldu. Robert Enke'nın ardından herşey anlamsız kaldı...
Hannover Kalecisi ve Fenerbahçe'nin eski file bekçisi Robert Enke hayatını 32 yaşında kaybetti. Hannover Başkanı Martin Kind BILD'e açıkladı. Vefat sebebi henüz belli degil. Diyecek fazla birşey yok, çok üzgünüm...
"Ahhhh...yandııım..."
"Ölüyorum galiba..."
"Saa..saar..sarıı mııı? Bana mı? Lannn!?"
Müthiş bir yeteneğe sahip olan bir insanın, uzun zamandır yeteneğini sadece kullanmayıp, geçmişini de silmeye girişmesi bizi üzmüştü. Ama Ronaldınho sanki eski zamanlarına hafiften dönmeye başlıyor. Son Barcelona ve nerdeyse tamamiyle Milan dönemi koca bir hiç içinde geçmişti, o topu sevmedi, top da onu. Şimdilerde Ronaldınho form tutmaya başlayınca, verdiği röportaj sayısı da oldukca arttı. Brezilyalı yıldız bunlarin birtanesinde "İtalya'da bizim kadar hücum oynayan bir takım yok. Barcelona'ya benziyoruz. Milan daha da iyi bir takım olacak" dedi. Milan seninle daha iyi olacak, Dinho!
Sezon başında Beşiktaş ile adı anılmıştı ama tranfer gerçekleşmedi. Belki de Beşiktaş'ın, Yıldıray Bastürk'ün gerçekten sağlıklı olduğu konusunda süpheleri vardı. Aynı şüpheler Stuttgart'ta da var olduğu için, bu oyuncu ile yollarını ayırmak istediler. Teknik Direktör Markus Babbel kadrosunda hiç düşünmedi, zor dönemlerde bile kadrosuna almadı, ancak Yıldıray pes etmedi; uzun bir zaman sonra ilk kez sezon başı kampının tamamına katıldı - sakatlanmadan. Parmağındaki ufak bir rahatsızlık dışında sezon başından beri bir kere sakatlanmadı, hiçbir antrenmanı kaçırmadı ve mükafatını haftasonu Borussia Mönchengladbach maçında aldı. En son 27 Ocak 2008'de Bayern Münih ile oynanan kupa maçında oynayan Yıldıray, 10 aydan uzun bir süre sonra ilk kez forma giydi. Sadece 9 dakika oynasada, onun için önemli bir gelişme. Teknik Direktör Babbel "Hiç yılmadı, yeni sistemimizde ona göre bir mevki olmadığı dönemde bile çok çalıştı" açıklamasını yaptı. Yıldıray'ın yorumu da çok farklı değil: "Kendim ile ilgili hiç şüpheye düşmedim. Hocam hep çok iyi çalıştığımı söyledi. Kendimi hazır hissediyorum ama tabii ki maç eksiğim var." Bu eksiği de önümüzdeki haftalarda giderecek gibi...
Diyarbakırspor - Galatasaray maçından sonra yapılan yorumları dinliyorum. Aklım almıyor. Frank Rijkaard ve futbolcuların galibiyete sevinmesine bile eleştiri getirildi. Galibiyetin nasıl geldiği konusundaki eleştirilerden bahsetmiyorum bile. Bir grup insan Galatasaray'dan fark bekledi anlaşılan. Deplasmanda. Diyarbakır'da. Turkcell Süperligi'nde. Bu rüyadan uyanın arkadaşlar. Galatasaray'ın aldığı galibiyet çok önemliydi, nasıl olduğu ilk etapta ilgilendirmiyor. Ayrıca çok kötü başladığı ve geriye düstügü maçta, soğukkanlı kalıp maçı çevirmesini bildi, maçın büyük bölümünde kontrolü eline aldı - 10 kişi kaldıktan sonra bile. Ayrıca Diyarbakırspor herhangi bir takım da değil, Pazar akşamı çok iyi oynamamasına rağmen, baya iyi bir takım. Sezon başlamdan iki hafta önce ilk11’i çıkartacak kadar futbolcusu olmayan bir ekibin şimdiye kadar gösterdiği lig performansı alkışa değer. Bu yüzden Galatasaray’A yapılan bu acımasız eleştirileri anlamak gerçekten güç. Galatasaray'dan beklenen nedir? Her rakibini gole boğması mı? Bazı maçlar ve bazı rakipler buna mutlaka müsaittir ama bunu her maçta beklemek komik. Ayrıca daha iki hafta önce daha "Rijkaard çok ofansif oynatıyor, B Planı yok" diyenler, şimdi "takım çok geriye yaslanıyor, nerdeyse korkak oynatıyor" diyor. Bir karar verin artık. Ne istiyorsunuz? Adam B Planı değil, Z Planını bile uyguladı ama futboldan anlamıyorsanız, bu sizin sorununuz, Rijkaard'ın değil.
Aynı filmi iki kere izlemiş gibiyim. Kazanması gereken bir ev sahibi takımı, kazanması gereken bir misafir takımı. Kazanan misafir takımını alkışlayan ve aynı anda yönetimini protesto eden ev sahibi taraftarı. Beşiktaş - Wolfsburg ve Trabzonspor - Beşiktaş macları: Avni Aker ve Inönü stadlarında aynı manzaralar ve her iki maçın başrolü yine bir isim: Hakan Arıkan.
Sturm Graz'ın Teknik Direktörü: "Bizim bütün sezon icin bütçemiz 8 Milyon Euro. Galatasaray sadece bu paraya Elano'yu aldı."
Bazı blogların, bazı spor portallarından daha iyi iş çıkarttığını artık herkes biliyor. Bende açıkçası bir basın mensubu olarak ilk etapta bloglara inceler oldum gündemi takip etmek için. Ama yine bir basın mensubu olarak biliyorum ki, bir haberi başka yerden kullanıyorsanız, ya kaynak gösterirsiniz yada rica ederseniz. Alman Spikerinin Beşiktaş maçında söyledikleri ile ilgili yazımı bügün birçok Internet sayfasında birebir yayınlanmış gördüm. Hataları bile kopyalamışlar. Aceto dün gece vakti nazik bir mail atmış ve gazetesinde kullanacağını belirtmiş. Kendisine teşekkür ediyorum tekrar. Peki ya diğerleri? Sormuyorsanız bile, kaynak belirtmek bu kadar zor mu? Bu hırsızlıktan başka birşey değildir.
Beşiktaş - Wolfsburg maçını yayınlayan Alman Dijital Platformu SKY'in deneyimli spikeri Fritz von Thurn und Taxis, maç esnasında ilgi çekici şeyler söyledi. Paylaşalım...
St. Pauli - Hansa Rostock normal bir derbi değil. Kuzey Almanya'nın iki özel kulübünün müsabakasından öte sol görüşlü olan St. Pauli'nin, sağ görüşlü Rostock'un karşılaşması aynı zamanda. Bu derbilerden birtanesi Pazartesi akşamı Rostock'da oynandı ve maçı St. Pauli 2-0 kazandı. Maçta ikinci golü atan isim Almanya Ümit Milli Takımı için oynayan Türk asıllı Deniz Naki'ydi. Attığı gol sonrası Rostock tribünlerine dönüp "kafanızı kestim" hareketini yapmasıgergin olan ortamı iyice gerildi. Bu hareket de maçın önüne geçti. Alman Futbol Federasyonu konuyla ilgili soruşturma açtı, maçın hem sonrasında "Rostock taraftarına selam gönderdim" diyen Deniz'in ceza alması kuvvetli bir ihtimal. Kulübü de bu futbolcuya para cezası verdi. Hiç değilse takım arkadaşları Deniz'e sahip çıkmış durumda. Kaptan Matthias Lehmann "daha çok genç, sevinçleri bu şekilde yaşamasını doğal karşılamak lazım. Şu an kendini kötü hissediyor, rahat bırakmak lazım" dedi. Bakalım önümüzdeki günler neler gösterecek.
Beşiktaş - Wolfsburg maçı öncesi, Wolfsburg Teknik Direktörü Armin Veh'in basin toplantısında söylediklerini türkçeye tercüme etmesi gereken elemanın ne türkçesi var ne almancası. Bu sözde tercümanları nerden buluyorlar anlamış değilim. Armin Veh'in tercümanı ile sınırlı değil bu tepkim. Christoph Daum'un ve Frank Rijkaard'ın (son zamanlarda gelişme gösteren) tercümanları ile ilgili de birçok yerde birçok tepki verildi ama özellikle uluslarası maçlarda tek seferlik görev yapan tercümanların nasıl bu işe layik görüldüğünü anlamak mümkün değil. Yakında bu tercümanların yanında bir tercüman daha oturup, kıdemli tercümanın dediklerini tercüme etmek zorunda kalacak.
Galatasaray onu iki sezon önce ilk etapta orta sahanın solunda görev yapsın, takıma tecrübesiyle yardımcı olsun diye transfer etmişti ama Harry Kewell öyle 10 parmağında 10 marifet çıktı ki, oynamadığı mevki kalmadı. Atladığım bir pozisyon var mı?
